Asıl amaç “var bende bundan” dedirtmekti, ve sanırım bu sefer oldu. Herseyin en güzeli; senin bakış açınla, senin niyetinle ve dahası senin ellerin, gözlerin ve senin kalbinle bizzat seçildiği için “var sende bundan” evet Annemin bitmeyen çeyizlerinden, tanımadan çok sevdiğim takipçilerimin annelerinden ve anneannelerinden gönderilen el emeği sanat eserlerinden seçilmiş “bir fiskos ve bir masa örtüsü bir gün buluşunca sürdürülebilirlik sahici olur mu?” diye sorduk. Sonucu yukarıda ♥️ İlk fırsatım olduğunda (makinasız) siz nasıl yapabilirsiniz videosu çekeceğim 👍🏼 Bana yollamaya çalışmayın, kendiniz yapın diye 😂😂 #ceyizlerfora #aslifilinta #artofanatolia

Saygıdeğer bir tavuk olarak erkenden yattığım gecelerden birinde; ve sanıyorum Alfa boyutu semalarında; kulağıma bir şey fısıldandı. “Olanla olmayanın yolu aynı” Yazıverdim başucumdaki “Rüyalarda” ismini verdiğim defterime. Kulağıma fısıldananları hep üst benliğimden mesaj, ruh rehberlerimden yol, ilham perilerimden ok, bazen de kendin pişir kendin ye gibi bir yer olarak hayal ederim. Kalbinin sesini dinle dedikleri klişe de hemen yandaki otoparkta demleniyor olur. Bir de merkez kütüphane var, oraya da çıkmıştım bir keresinde. “Bütün kayıtlar burda tutuluyor” demişlerdi. Akaşik kayıtlar dedikleridir belki de bilmiyorum ama soruyu soruyorsun, cevabı geliyor. Ben heyecandan küçük dilimi yutunca; “Merak etme senin aradığın bütün cevaplar kendi evindeki kütüphanende” dediler. Kütüphane bile olsa dışarda arama sen cevaplarını. Cidden doğru çıktı bu biliyor musunuz? Bir gün babam aradı; “Aslı, bir tır kitap gönderiyorum sana, nereye göndereyim?” diye sordu. “Ne, nasıl? Eve!” dedim aynı saniyede. Sonra hemen peşinden tır şöforü aradı, “Abla, indiricez de eve sığar mı bunlar?” Sığmadı. Aileme, arkadaşlarıma hatta hiç unutmuyorum Enif ile yabancı dilde olan çocuk kitaplarını hapishanedeki yabancıların kaldığı koğuşlara yollamıştık. Tasniflemek aylarımı aldı, hala bazen evde olduğunu bilmediğim kitaplar çıkıyor; içinde sorularımın cevaplarını bulduğum. Bazen de cevaplar önden fısıldanıyor; o zaman da sorusunu arıyorum. Ama ne zaman aklımı bir şey kurcalasa; biliyorum ki yanıtı benim kendi evimdeki kütüphanede. Şimdi; korkularım yatıya gelmiş gibi görünse de; hayalkırıklığına çelme takarak; gül bahçesinde dikenlere aldanmadan; yaratım enerjimin fişini çekmiyor; ruhumu gayesine kavuşturmak için can atıyorsam; Dışarda olmadığına üzüldüğüm şeylerin; içerdeki olanlarla yolu cidden aynı olabilir mi?

Anadolu, Kadın, el emeği, kültür, miras, sürdürülebilirlik ile harmanlandığımız; üstelik de korkmadan yaratmayı, karşılıksız sevmeyi hatırladığımız daha nice anlar var olsun bu kıymetli topraklarımızda ♥️ Elimizi taşın altına koymadan, birbirimizi kollamadan, kendi değerlerimize sahip çıkmadan bir arpa yol alamadığımıza uyandığımız ve tekamülümüzde; ilimde, bilgide ve sevgide yakınlaştığımız günlere hemen yarın kavuşalım ♥️ Çok amin Foto : @inbetweenonline @i_am.global ve @yapikredikultursanat “Benden Bize” Projesi’nden alıntıdır. Pek yakında…

Filinta Pozu ♥️🚚

Ehram weaving is one of the most deep rooted handcrafts mostly in the Eastern Anatolian Regions like Erzurum, Erzincan, Bayburt and Artvin. Ehram is the name of women’s outerwear made of finely spun sheep’s wool, which is obtained by weaving with a flat surface shuttle through very laborious stages. Ehram has been used since the 1850s in its current form. Ehram is an outerwear cloth thats also assigns the marital status of the women. Off white wool is used by brides, because the white sheep is a more common type. Darker wool is used for married women with kids. The dark brown is used by widows. Women used to cover their head with the Ehram, while mens are around. For ehram, wool sheared in the seventh months of the sheep is used. And no sheep is harmed during the process. The people of the region believe that the strands of this wool are long and will not shrink in the rain. Generally, natural colors of wool such as brown, dark brown and off white are used in ehram. It is widely used in summer and winter. Due to its natural wool, it provides the advantage of heating, especially in winter, as well as covering. Hand-weaved in Erzurum, Made in Turkey More to discover at aslifilinta.com Coming More, Coming Soon..

Stil, bakış açısı ile kendini ortaya koyar, kıyafetle değil. Orijinal olmalıdır, kendine has! Vizyon gerektirir, açıklık, dürüstlük ve cesaret ister. Kucaklayıcıdır, çünkü kendi yoluna olan inancı; başkalarına olan inancını pekiştirir, fikirleri ile saygı görmek istediği için karşısındakine de saygıda kusur etmez. Yenilikçidir, çünkü ileri gitme güdüsü vardır. Yalnız değil bütünün hayrı ile ilerlemek ister, gerçek vizyon budur. Gerçek vizyon; tek başına bir arpa yol gidilemediğinin bilincidir. Sahip olunan eşsiz özelliklerin doğal bir sonucu olarak, kendiliğinden ortaya çıkar, stil. Tek başına varolmaz; okuduğu, dinlediği, düşündüğü, araştırdığı, sorguladığı ve savunduğunun bütünüdür. İnandığını varlığı pahasına savunmaktır, stil sahibi olmak. Stil, tek başına kıyafetle asla olmadığı gibi, giyinirken başkasının seçimlerine de ihtiyaç duymaz çünkü dışardan nasıl görünüldüğü aklına gelmeyecek kadar başka mühim şeylerle meşguldür aklı/ruhu/bedeni. Niyeti ile varoluşu doğru orantılı olduğu için desteği doğadan, cesareti yaradandan alır, çünkü çıkış noktası da esin kaynağı da orasıdır. Atatürk gibisi görülmemiştir o yüzden; onun gibi bir kurtarıcının gelmesini beklemek yerine onun vizyonunu kendi bünyemizde var etmek, onu yaşatmanın en gerçekçi formudur. Özümüzün, kuruluşumuzun ve kurtuluşumuzun altında yatan stil budur. #atatürk

Süslenecek halimiz mi kaldı? Giyinecek? Başka renk mi kaldı bize? Ve o kadınlar; elleriyle dokudular bu nakışı; acıları ile dönüşüme hizmet ettilerse kim bilir. Onlar söyleyecek biz ne zaman renkli giyeceğiz. Onlar dokuyacak, az kaldı. O zamana kadar siyah matemimiz, kırmızı ellerimize bulandı. Yine de bir umut, biz olmamıza bağlı.

‘Aman bulaşma’ dediler, ‘Aman karışma!’ Sesimiz çıkmaz sokağa saptığında, hakkımız da o çıkmaz yola paspas oldu. Ellerimizle paketleyip, sepetle sallandirdik; geleceğe güvenle bakacağımız günleri. Ve bu denli acıyı biz buyur ettik içeri, kolonyayı ellerimizle ikram ettik. Şimdi; o inşaat malzemesinden çalanlar, deprem kontrolünü sağlamayanlar, ilk anda varını yoğunu meydana çıkarmayanlar ve güç sarhoşluğu ile kendini kaybeden kadar suçluyuz biz de. O kızı öldüğünde elini bırakamayan baba dönüp bize hesap sorsa; hakkıdır. O çocukları enkazın altındayken tepinen Ana’nın sözünün bittiği yerde; boynumuz bükük, nefesimiz tutuk, yüreğimiz cam kırıkları dolu. Biz neden sistemimize, yönetimimize, eğitimimize ve birbirimize sahip çıkmadık? Bağıra bağıra usanmadan, sesimiz kısılana kadar inandığımızı savunmadık? Nasıl kanunlar konmadığında ve korunmadığında işin peşini bıraktık? Neden siyasete yalan dolan diyerek; o işi kendimize yakıştırmadık? Nasıl bilim, teknoloji, eğitim diye tutturmadık? Olan her akıl almaz olayda nasıl yine öteledik ve biz nasıl döndük yine kendi işimize baktık? Şimdi acı içinde, perişan, huzursuz; tek tek hepimiz enkazın altında kalmış hissediyoruz. Neden biliyor musunuz? Çünkü derinlerde bir yerde biliyoruz ki, hepimiz suçluyuz. Suçu da gücü de dışarıya atfedip; kendi çaresizlik kuyumuzu kendimiz kazdık. Oysa ki; suçlu da biziz, güçlü de biziz. Sorumluluğu bizden başkasına anahtar teslim ettiğimizde; giden de; gelen de yetemeyecek. İçine Biz! lazımdı, artık biliyoruz. Şimdi gün ağarıyor ve Biz! hem kökten hem gönülden bir olduğumuzun gücüne uyanıyoruz…Suçumuzu da kabul edelim; yoksa suçun yanında gücü de gümüş tepside sunuyoruz, farkında mısınız? ‘Önce Ben’ saltanatı bitti, ‘Sadece Biz’ ile gelecek; umudu sakladığımız çekmecedeki günler. ‘Sadece Biz’ ile; kimseyi sahipsiz bırakmayacağız biz, bundan sonra sahipsiz kalanlar sadece ‘önce ben’ demeye devam edenler olacak. Bizim için; içinde ‘ben’ geçen cümlenin affedilir tek formülü kaldı. “Ben, kendi adıma özür dilerim Canım Ülkem, bugüne kadar daha iyisini yapabilirdim ve belli ki yapmamışım. Şimdi elimden ne geliyorsa; en iyisini yapacağım! Yemin ederim yapacağım!” 🙏🏼

“Modacı” kelimesiyle yıllarca her karşılaştığımızda, birimizden birimiz çaktırmadan kaldırım değiştirirdi. Sezonlarca göz göze gelip; birbirimize selam vermedik. Ne koleksiyonlar o beni beğenmedi; ne Moda Haftaları ben ona katılmadım. Derdim aslında ne moda, ne kıyafetti! Kıyafetin kendinden çok arkasındaki hikayeyle uykusuz kalırdım. Yurtdışında Fuarlarda kumaşını sorardı müşteri; bırak şimdi kumaşı Mimar Sinan eserlerini biliyor musun? Bak bu desendeki de Mihrimah…şimdi birgün….Mimar Sinan iki Camii yapıyor….O kadar anlattım ki heralde, birgün Monocle Londra’dan arayıp Mimar Sinan’la ilgili makale yazmamı istediler. Sene 2013 değilse 2014“ Estağfurullah; ne kıymetli sanat tarihçilerimiz, hocalarımız var, bana düşmez” dedim. “Ama senin gözünden dinlemek istiyoruz” dediler. “Eh..peki madem ısrar ediyorsunuz 😂 Onsekiz sayfayı dört sayfaya indirdiler. Kendi gözümden kalbimden gördüğüm Koca Sinan ne onsekiz sayfaya sığardı ne yüzsekiz. Doğduğum topraklarda daha önce yaşamış dahilerin hayatları, eserleri, cümleleri, şiirleri..yani bize bıraktıkları…! Ne Muazzam! Neyse ben yine de biraz ayıp etmişim. Modacı aslında çok hoş bir ifadeymiş; eğer hikayenin ne olacağını belirleyebilme vizyonun ile birilerini esinlendirebilme dürüstlüğün olur da bir gün buluşursa; bunu tüketime değil de hayata değer katma niyeti ile harmanlar ve elinde yok zannettiğinin aslında sende varolduğu ile tartıya koyabilirsen. Neyi mi tartıyoruz? Hayatı tabii.

Eyyy Prada ve Fendi gibi bilimum lüks markalardan hediyeler alan influencer arkadaşlarım, bana da takipçilerimizden birinin annesi el işi çeyizlerini yolladı. El mi yaman, bey mi yaman! ♥️ #aslifilinta #artofanatolia

Son birkaç senedir her paylaşımınızda aynı kıyafeti giyen Adanalı bir sürdürülebilir influencer’ı olmak nasıl bir duygu? Oldukça karışık. Şalgam’ı ilk kez içmişsin gibi tadı, aslında hep aynı şeyi içiyorsun ama her içişinde ilk kez içiyormuşsun gibi içini ferahlatıyor. Kendi bildiğini okumanın tadi da Kerhane tatlısı gibi ayrıca. Fotoğraf @keremuzel for @elleturkiye #aslifilinta #artofanatolia

The art of Anatolia and the secret language of Anatolian Kilims to die for!🤍 Available at www.aslifilinta.com where Culture meets Heritage and dances with Creativity while embracing Sustainability 📿 Photo @kaanurgancioglu 💋 #aslifilinta #artofanatolia