“Minik Balina: Bol Balıklı Bir Hikâye”🔹 Farklı olmaya dair çok fazla kitap okumuşuzdur. Farklı olmanın övüldüğü, kabul gördüğü kitaplar içinde bu kitap, farklı olmak için yola çıkan bir balığın hikâyesini anlatmasıyla benim için özel olanlar listesine girdi. Turuncu ve minik bir balık olan Gigi, kalabalık bir ailenin içinde yaşamanın ceremesini çeker. Ona özel vakit ayıramayan ve kendisine neredeyse tıpatıp benzeyen yüzlerce balıkla yaşadığı sürüsünden ayrı bir maceraya atılmak üzere kendi resifinden uzaklaşır. Yaşadıkları yerden tutun, yedikleri bile aynı olan güvenli bulduğu başka bir balık sürüsüne yanaştığında ise, diğerleriyle arasındaki tek fark onların mavi olmasıdır. Ama bu büyük bir fark gibi görünür herkese. Onu tanımak ister sürüdekiler ve Gigi gördüğü ilgiyle atıldığı maceraları iyice abartıp kendini bir balina olarak tanıtır. Minik balina. Elbette sürüde yaşlı ve bilge bir balık, balinanın neye benzediğini bilecek kadar tecrübelidir ve Gigi’nin balina olmadığını anlasa bile bunu kimseye söylemez. Bu kitabı benim nezdimde özel yapan tam da bu detay. Bir yetişkinle bir çocuk arasında paylaşılan küçük bir an, bir beyaz yalan, bir düş, bir fantezi… Kimseye açık edilmeden, çocuğun hayali yıkılmadan ve güven içinde bir balina olduğuna inanmasına izin verilmesi… Çizimler ve balıkların konuşma balonlarının serpiştirildiği sayfalarla hikâye daha da renklenip eğlenceli hale geliyor. Benim burada yer veremediğim kadar da detaylı bir akış var. Bir yetişkinin rehberliğinde Gigi farklı olmanın bir yolunu da buluyor üstelik. Rehberlik etmenin müthiş bir örneği, bu çocuk yalan söylüyor paniğine kapılmadan ihtiyacı anlayıp yönlendirebilme kıvraklığını görüyoruz. Çocuklar fark edilmek isterler, nasıl fark edeceğinizi siz bulun.:) Keyifli okumalar! 🐟🪸 . 〰 📏 4 - 6 yaş . 〰 . #busratarcalir #mintykitap4yaş #mintykitap5yaş #mintykitap6yaş #mintykitapminikbalina #minikbalina #mintykitap

“Takıldı Kaldı”🔹 Oliver Jeffers’ın Türkçe okuduğumuz üçüncü kitabı olmasına mı sevinelim yoksa hikâyenin çocukları olduğu kadar bizi de eğlendirmesine mi keyiflenelim, bilemiyorum. E şıkkı, ikisi de! Yalın ve etkileyici çizimleriyle bir hikâyeyi anlatmanın en güzel yollarını bulan yazar-çizerlerden biri benim için Jeffers. Kitaplarında daima duygusal derinlik ve eğlenceyi kol kola sunan biri olarak, bu kitabının muzipliği odak noktası yapmış olması da not edilecek detaylardan biri. Her şeyin ağaca takılıp kalan bir uçurtmayla başlaması ve sonrasında kahramanımız Floyd’a uçurtmayı unutturacak kadar ağacın absürt başka bir sürü şeyle daha dolup taşmasının komikliğine kapılmayacak çocuk yoktur bana kalırsa. Neden sonuç ilişkisi aramayın, bazen bir uçurtma için neleri gözden çıkarıp, nasıl yüklerin altına girebileceğinizi aklınızın alamayacağı kadar karmaşık bir dünya burası! Çocuk kitaplarını her zaman biraz abartarak okumayı seven biri olarak, “ağaçta balinanın ne işi vaaar!?” tonlamasına çok iyi ev sahipliği yapacak afacanlıkta bir kitapla buluşmak heyecan verici. Elbette küçük bir çocuğun yakaladığı her şeyi fırlatacak güce sahip olmasının da kitabın alt mesajlarından biri olduğunu vurgulamamız lazım. O kadar güçlü bir çocuk ki önüne çıkmaya cesaret edemezsiniz! Oyunlarda bazen çocukları güçlü ilan etmenin ne kadar önemli olduğunu anlatırız. Bu oyunların en basit anlatımla, dünya üzerinde çok az belirleyiciliğe sahip çocuklar için ne kadar büyük anlamları olduğunu bilemezsiniz. Dur dökersin, atlama düşersin, çekme yırtarsın diye diye pasifleştirmeye çalıştığımız o canlılığı çocuklara iade etmenin bir manifestosu gibi bu kitap. Sen istersen her şeyi yapabilirsin, buna kalpten inanıyorum demenin en oyuncu hali.🪁 Belki bu baskıya özeldir, belki mürekkep, belki ağacın yapısıdır bilmiyorum ama bu kitap defne yaprağı kokuyor. Mis! 🍃 Keyifli okumalar! . 〰 📏 3 - 5 yaş . 〰 . #busratarcalir #mintykitap4yaş #mintykitap5yaş #mintykitap3yaş #mintykitaptakıldıkaldı #takıldıkaldı #mintykitap

Bazı şeylerin doğru zamanı var sahiden. Doğru zamanda doğru yerde, doğru insanla karşılaşmak dedikleri. Zamanın ruhuna Zeitgeist demiş Almanlar ve onunla paralel olamadığında yöneldiklerimiz, zorlu yollardan geçebiliyoruz. Bazen de doğru zamanı beklemekle geçiyor ömrümüz. Bir eşik belirleyip, …dan sonralara dikiyoruz gözümüzü ve ne o şey olduğunda ne de sonrasında yola koyulmaya yetmiyor gücümüz. Zamanın ruhunu yaratanın da etten kemikten, senden benden bizden olduğunu hatırlamak uyandırıcı oluyor. Çünkü bazen akıntıya karşı kürek çekmek gerekir, düz gitsen sarf edeceğinden fazlasının yükü biner kollarına ama belki de değer buna. İki gün önce Latife Tekin’in aynı adlı romanından tiyatroya uyarlanan Sevgili Arsız Ölüm: Dirmit’i izledim. Altı senedir sahnedeymiş, izleyebileceğim yüzlerce fırsat varmış ama şimdiymiş kısmet. Bir oyunun altı yıl boyunca zamanın ruhuyla paralel bir yerde kalmasına başarı denmesi konusunda hemfikir oluruz bence ama daha da fazlası vardı. Hayranlığımın sınırlarında dolaştırdı bu kadın beni ve tüm salonu. Bir saksıyla sahnenin ortasında tek başına bir kadın Nezaket Erden, yani Dirmit. Köyden şehre göçün bir resmini çiziyor ama ne girdaplar, ne engeller, ne hevesler, ne içe kapanmalar. Bir topu bile Dirmit’e çok gören annesine içerlediği yerden filizlenip duruyor gencecik kız. Heves ettiği her şeyin çöküşünden, “Durur muyum kız? Durmadım.” diyerek çıkışının zamanla bir paralelliği var mı yok mu pek de umrunda değil. Bazen bir dans, bazen şarkı, kesip biçtikleri derken Dirmit kız durmuyor. Zaman da durmuyor. Onu beklersek yandık. Doğrusunun ne olduğunu kim bilecek zaten? Gelen bahara bakıp bir oh da mı çekmeyelim? Zamanın ruhu baktığım yerden ibaret sonuçta. Şu esintiye rağmen ağaçlar çiçek açmadan duramıyorken, biz durur muyuz? E, durmayız tabii.💛 . . @n.erdenn @hakanemreunal @tiyatrohemhal

Pandeminin ortasından beri, hala kendimi yolu kaybetmek üzerine düşünürken buluyorum. Bir sürü yollar gitti ya elimizden hani. Belki yolların gitmesi aynı zamanda gereksiz zaman kayıplarının, trafiğin, kalabalığın da bitmesi demek ilk etapta ama içsel olarak kaybettiklerimiz üzerine pek de konuşmuyoruz. Bir olaya iyi yanından bakmak güzel, oturduğum yerden dünyanın her yerine ulaşabilmenin avantajı tartışılmaz ama yolculuk işini n’apıcaz? Terapinin online olması bile güzel. Ama terapi üç saatlik mesaidir benim nezdimde. Gidersin, kalırsın, dönersin. Etrafa bakar durursun. Tüm bunlar esnasında aklından geçenler, hissettiklerin, kurduğun bağlantılar, anlamsızlıklar ve daralmışlıklar o üç saate yayılır ve yolculuğun kendisi budur. Baylan’a 5 dakika mesafede olduğum yıllar boyunca bir kez olsun sabah gidip de Paskalya çöreği çıkmış mıdır diye heyecanla evden fırlamadım. Yakındı, istesem alabilirdim. Bu sabah yine vapurdayım - şaşırdık mı!:) - ve vapur saati öncesi Baylan’a da uğramayı denk getirdim bir şekilde. Uzakta olunca kıymetli. Bu yolu belki onun için katettim ben bu sabah. Vapura varmadan önce biraz nostalji. Ve yemin ederim, size belki ne bu şimdi gibi görünen bir şeyse de bu anlattıklarım, benim için epey bir şey ya. Bayağı çok şey. Güneş, deniz, yolculuk. İçinde bir ben. Ayrıca elinizdeki makine, telefon ne olursa olsun çektiğiniz her fotoğraf mı güzel çıkar şu hatta giderken?! İnsan kendini fotoğrafçı sanıyor. Gel de bu yolculuğu sevme! Günaydın ☀️

Çocukların bir şeye yönelme, onu isteme, daha fazlasını arzu etme hallerini izlerken öğrenmeye devam ediyorum, kendim için. Buna belki hatırlamak da denir. Çünkü tam da çocuğumun buz gibi denize yarınlar yokmuşçasına dümdüz girerek sezonu nasıl açtığını anlatıyordum ki, babam, sen de öyleydin dedi. Çok istesem de soğuk bir denize tam girmek için epey zaman harcıyorum oysa. Alt tarafı deniz dersiniz, ama bazen orada yer kaplamak bile öyle tuhaf ki. Ama bugün bu tuhaflığı belki yıllarca hissetmeyecek olanların bayramı, iyi ki de öyle. Çıkınca üşümesin diye, elinizde havlunuzla göreve hazır beklerken bir de olayın diğer tarafında olabileceğinizi düşünün arada. Üşüseniz de o denize girebilecek çılgınlığı yapmayı isteyecek kadar çocuk olmayı mesela. Hem çocukların hem çocuk olmuşların hem yeniden çocuksulaşmak isteyenlerin bayramı kutlu olsun! #23nisan

“Nezaket fırtınayı dindirir.”☕️ *Kimse Bakmazken Duygular Ne Yapar?, Domingo Çocuk #kimsebakmazkenduygularneyapar

Eğitimi yeni tarihleri ile üçüncü kez açmanın mutluluğunu yaşıyorum. Hiçbir eğitimi bu kadar üst üste verme isteği olmamıştı sanırım.💭 Mart ayında başlayacak olan Varoluşçu Terapi Staj Programı’nın ön koşulu olan bu eğitim hakkında detaylı bilgi ve kayıt için varoluscuakademi.com’u ziyaret edebilirsiniz.

”Keşif”🔹Yıllar önce sessiz/ yazısız kitapları övmeye ayırdığımız süreler artık kısalmış gibi geliyor çünkü birbirinden eşsiz ve sanat eseri değerinde olan bu kitapların sayısı artıyor ve sayfalarında gezindiğinizde kendilerini çok da güzel anlatıyorlar. Bu kitabın orijinal ismi Flotsam, yani deniz kıyısına vuran ıvır zıvır eşyalar. Dalgayla gelen tuhaf bir kutunun fotoğraf makinesi olduğunu anlayan bir çocuğun, fotoğraflar üzerinden tüm merakını, sabrını, öfkesini ve uğraşını izliyoruz kitapta. Sahipsiz bir fotoğraf makinesi denizleri aşarak, yıllar içinde, elden ele nasıl bir yolculuk yapabilir sizce? Bir nesneye bakıp hangi aşamalardan geçmiştir, kimin eli değmiş, kim ona ne anlamlar yüklemiştir acaba diye düşündüğünüz olur mu hiç? Hani fırtınalı zamanlarda kenara köşeye fırlatılan perişan şemsilerin içinizde uyandırdığı merak gibi mesela… Çizimlerin doğurganlığı dediğim bir kavram var benim. Baktıkça içimde yeni hikâyeler uyandıran, yeni sözcükler ve cümleler doğurup bana ilham veren çizgiler için kullanıyorum bunu. Bu kitap öyle işte. Yazıların çok ötesine geçen çizgilerle, her sayfasına ayrı bir masal yazmalık, kışkırtıcı ve ilham verici! Bu yılın en iyi kitapları arasına yeni yıla beş kala girmiş bulunuyor. Keyifli okumalar! 📷 🪸 〰️ . 📏 4+ yaş . 〰️ #keşif #flotsam #davidwiesner #busratarcalir #mintykitap4yaş #mintykitap5yaş #mintykitap6yaş

10 Aralık Cumartesi günü Tüyap’ta olacağım. Parçası olmaktan mutluluk duyduğum yayınevlerinin başka başka kitaplarıyla tanışmak, bir uğrayıp selam vermek isterseniz bekleriz. 🎈

Çocuk kitaplarına tutkuyla bağlandığım o ilk zamanlar bir arabam yoktu ve işe vapurla gidip gelirken belki yüzlerce kitap okuma şansım oldu. Birçok kitap hakkında neler hissettiğimi o yolculuklarda yazdım ben. Heyecanla paylaştım. 2017’de bu kitabı bana @bercemgokturk Almanya’dan getirmişti ve @fjicoz ile bu kitabı yayımlamanın heyecanına kapılmıştık, Bolonya fuarında gittik, görüştük. Yayıncı bana başka bir Türk yayıncının daha kitapla ilgilendiğini söyleyince, tutuştum. Kitabın yazarı Glenn’e uzun bir mail yazıp, bu kitabı çok istediğimi anlattım. O maili tek bir kelimeyle Türkçeye tercüme etsem, yalvarmak derdim. Glenn de bize inanmış olsa gerek, yayınevini ikna etti ve yayın hakkını aldık. Hemen çeviriye soyundum ve kitabın editörü olacak tek bir kişi vardı aklımda; o da @sima_ozkan ‘dı. Evirdik, çevirdik, yoğurduk derken kitap baskıya hazır hale geldi bir güzel ama biz yayınevini kapatma kararını alınca kitabı basamadık. Yine de birlikte ortak şeylere heves eden insanların çevrenizde olmasının paha biçilemez olduğunu dibine kadar hissettim. Kitaba kavuştuğum akşamın sabahında arabanın lastiklerinin değişmesi gerekiyormuş ve ben yine vapurdayım! Boğaza bakarken yine zihnimden bir sürü cümle geçiyor, kısaltıyorum. Bu benim hayalimdi. Bu kitabı hep beraber Türkçe okuyabilmek zapt etmesi güç bir arzuydu içimde. Oldu. @anilba bu kitabın basılması için çok ısrarcı oldu. @bhrsenk bana inandı ve yaparız dedi. Neşeli çocuk kitaplığında yeni biri dedik biz ona. Simsiyah pelerinin altında atan sıcacık kalbiyle Ölüm bize gelip bilgeliğini sunuyor. Bu ülkede bunu yapmak kolay değil, bunu bilin. Ezcümle sevgili @seda.akipek , @yildiraylise , @cocukguncesi olmak üzere, ismini şimdi hatırlayamadığım bir sürü çocuk kitapları tutkunu bu kitap geldi gelecek diye ülkenin ve hatta dünyanın bambaşka şehirlerinden bu işin nabzını tuttular, unutamam bunu. Lafın kısası, beş yıldır ben hiç yalnız hissetmedim kendimi. Delinin biri ölüm kitabı diye diye tutturmuş. Kuyunun dibine taş, kaya, toprak atmış da atmış ve bu masala inananlar sonunda muradına ermiş. Daha çok konuşacağım bu kitaptan. Bu, bu sabahın mahsülü. Günler sonra güneş doğdu İstanbul’a. 🖤

Tüyap yarın sabah başlıyor! İki yıldır özlem duyduğum bir ortamdı benim şahsen. Kavuşulacak çok kitap ve sevdiklerim var orada. Bir liste paylaşacağımı söylemiştim. Geç olsun güç olmasın. Kitaplarınızı seçerken belki rehberiniz olur. Keyifli okumalar!♥️🪶📕

İlk eğitimi tamamlamanın mutluluğu içinde, ikinci eğitim tarihlerinin netleştiğini duyurmak isterim. Bu eğitim, yakın zamanda Varoluşçu Akademi’de açacağımız Klinik Staj Programı’nın ön koşullarından biri. Meslektaşlarımın her birine bireysel görüşme planladığım için kontenjan sınırlı. Kayıt için, @varoluscuakademiturkiye web sitesini ziyaret edebilirsiniz.